Poldergeest III
Zaterdag en zondag tussen 11.00 – 17.00 uur te bewonderen in Museum Elburg en op de Boerderij
Rombouts aan de Oudebosweg 36. Poldergeest III is op vrijdag ook te zien in Museum Elburg.
Vijf kunstenaars, die elkaar vonden in een gemeenschappelijke fascinatie voor de Flevopolders, besloten onder het motto POLDERGEEST een tentoonstelling te maken met het werk dat recent uit deze inspiratie is voortgekomen.
Na een eerste versie in Rotterdam, en POLDERGEEST II in Galerie de Meerse, waarmee de kunstenaars hun affiniteit met het fenomeen ‘polder’ tonen in de Haarlemmermeer. Is er nu Poldergeest III als tijdelijke expositie bij Museum Elburg.
Mia van der Burg, Pim van Halem en Inge Hoefnagel wonen in Rotterdam en hebben in de Noordoostpolder op de boerderij van “Het Tijdelijk Verblijf” gebivakkeerd. Diverse aspecten van de polder komen aan bod in het werk dat zij, onafhankelijk van elkaar, maakten. Jeanne Rombouts is opgegroeid op een boerderij buiten Dronten in Oostelijk Flevoland. Al haar tekeningen gaan over het ‘gewroet’ in de polderbodem. Filmmaker Pat van Boeckel woont in een oude boerderij achter de Weerribben met zicht op de voormalige zeedijk en maakte video-installaties over het boerenleven van weleer.
Pat van Boeckel
Pat van Boeckel woont in een klein dorpje (Blankenham) en kijkt uit op de Weerribben. Aan de andere kant van zijn huis ligt de N.O. polder. Zijn (video)films kenmerken zich door hun traagheid en schijnbare eenvoud. Vaak worden er gedichten in voorgedragen en hoor je achtergrondmuziek. Zijn beelden brengen muren, het wassende water en soms ook voorwerpen tot leven. Pat heeft een voorliefde voor de geschiedenis van materialen. Voor een van de twee video-installaties die hij hier in Elburg heeft opgesteld, heeft hij gebruik gemaakt van een zaaiviool die hij aan de muur heeft gehangen. Zo’n apparaat werd vroeger in de polder gebruikt om het land in te zaaien. Als je goed kijkt wordt er van binnenuit een foto zichtbaar geprojecteerd van een Urker vrouw. Alleen de foto beweegt langzaam door de projectie naar beneden waardoor het gezicht van de vrouw verdwijnt achter de zaaddoos die in het midden hangt. De foto dooft en alleen de zaaddoos blijft als stilleven (rood belicht) hangen. Na enkele seconden komt de foto weer terug en herhaalt zich het proces. Enkel het geluid van de golfslag is hoorbaar. De zee is overwonnen en het land wordt vruchtbaar. De Urker vissersvrouw is overleden, maar haar geest dwaalt nog altijd door de polder…………..
Meer info over Pat van Boeckel kunt u vinden op: www.patvanboeckel.nl
Jeanne Rombouts
Uitgangspunt voor mijn werk (tekeningen: houtskool en krijt op papier) is mijn directe betrokkenheid met de kleigrond van de IJsselmeerpolders.
Mijn vader is een van eerste agrariërs in Oostelijk Flevoland (perceel Oudebosweg).
De herinnering aan dit landschap speelt een belangrijke rol in mijn werk:
- de kracht van de enorme kleivlakte
- de wijdheid, de ruimte, het licht
- de lucht die de aarde raakt en tekent
- de perspectieflijnen van de ploegvoren
- de beweging in de kleigrond door ploegen, zaaien en oogsten
- de verschillende structuren (grote, vette kluiten in de ploegvoor - fijne klei korrels in de pasgezaaide bietenpercelen)
Het landschap wordt een zelfportret.
Landschappen, transparante bodemprofielen, figuren, torso’s en portretten ondergaan
een wisselwerking en overlappen elkaar.
Krijt en houtskoollijnen en vlekken, variërend van lichtgrijs tot diep zwart, bewegen en krioelen binnen de gegeven context.
Laten het licht van het papier stralen en vormen organische stelsels waarin natuurkrachten een belangrijke rol spelen.
Het landschap als een complex geheel dat zijn geheimen niet wil prijsgeven.
Meer info over Jeanne Rombouts kunt u vinden op: http://jeanne.rombouts.kunstinzicht.nl/
Pim van Halem
Tijdens een werkperiode in de Noordoostpolder in het najaar van 2014 raakte Pim van Halem geboeid door de landschappelijke kwaliteiten van de polder. In zijn eigen teken-idioom heeft hij getracht die kenmerken te vangen die hem fascineerden, door ze tijdens wandelingen in zich op te nemen en vervolgens uit het hoofd met Oostindische inkt op papier te zetten. Misschien lukte dat nooit echt en sloop er onwillekeurig allerlei leven in de landschappen dat er eigenlijk helemaal niet is. Maar op vier verschillende, steeds groter wordende formaten tekende hij de horizon en de polderbodem in zwart-wit. Later zou hij in zijn eigen atelier met vloeibare acryl kleur toevoegen aan de twee grotere reeksen. Waarom eigenlijk? Om het ‘atmosferisch perspectief’. En omdat hij het niet laten kon.
Meer info over Pim van Halem kunt u vinden op: www.pimvanhalem.com en www.365pentekeningen.nl
Mia van der Burg
Sinds mijn artist in residence in de Noordoostpolder in 2014 is de polder mijn inspiratie, het onderwerp van mijn werk. Tijdens mijn verblijf was het vooral de wind die mij bezighield. De tekeningen die ik maakte ( maar niet te zien zijn op deze tentoonstelling) hebben allen in hun titel iets met wind. Tijdens het verblijf in de polder werd er veel geoogst: aardappelen, leliebollen, uien. De oogst is een dankbaar onderwerp.
Thuisgekomen ben ik veel over het ontstaan van de IJsselmeerpolders in Nederland gaan lezen. Daardoor kreeg mijn werk een andere inhoud. Het begrip polder benader ik nu anders. M.a.w. ik ga in op meerdere aspecten van de polder die zij mij biedt:
-Dát wat de te ontginnen polder ging bieden: welvaart, ontwikkeling, opbrengst; uitgedrukt in bladgoud, met titels als Land van belofte, Goud voor graan.
- Het droogleggen, het ontstaan van de polder, het ontstijgen aan het water; Graan voor vis, De dijk.
- De polder biedt arbeid; Graanlust.
-De zee verdween en daarmee de eilanden en het vissersbestaan; Vissers hoop, Eilandje I, II en III.
De beelden en objecten zijn allen hoofdzakelijk in wol, met vaak een (kleine) toevoeging van een ander materiaal of er is ander materiaal als drager van de wol gebruikt.
Meer info over Mia van der Burg kunt u vinden op: www.miavanderburg.nl.
Inge Hoefnagel
Voor Inge Hoefnagel is de Noordoostpolder nieuw land, maakbaar land. Ingedeeld in strakke, rechthoekige vlakken, waar mensen hard werken in een functionele omgeving. Met materialen zoals keramiek, fotoafdrukken en haakgaren heeft zij de indrukken, die zij opdeed tijdens haar diverse verblijven (2013-2017) in de Noordoostpolder zichtbaar en tastbaar gemaakt.
Haar werk bestaat onder meer uit foto´s en objecten zoals een puzzel van keramiek en een deken met een patroon als de kleurige barcode van de polder.
Het uiteindelijke werk bestaat uit diverse thema´s. Een aantal hiervan zijn tentoongesteld. Een thema is de statische polderindeling. Inge Hoefnagel nam de plattegrond van de gemeente Noordoostpolder als uitgangspunt voor een keramische puzzel. De vorm van de puzzelstukken is gebaseerd op de vorm van de op de tekentafels bedachte en ingerichte wijken. Door de textuur, vorm en kleur van het keramiek krijgen de strenge contouren een toch wat menselijker karakter; de mens die het land vormt.
Ook de planten in de omgeving zijn een inspiratiebron. Het hoefblad en ook recent in augustus de diverse ui-vormen (prei, ui, knoflook) en het juffertje in het groen.
De werkwijze die Inge hanteert is steeds hetzelfde, de uitwerking en gebruikte materiaalkeuze die nodig zijn volgen dan vanzelf. Ze gaat eerst met haar schetsboek en camera naar buiten om de omgeving te observeren. Ze maakt realistische schetsen. In het atelier werkt ze haar schetsen uit tot autonoom werk.
Als u verder het museum inloopt ziet u in de benedenkapel het laatste werk van de tentoonstelling Poldergeest III, ‘Noest werkend’ van Inge Hoefnagel. Dit kleed is een fragment uit de plattegrond van de Noordoostpolder.
Meer info over Inge Hoefnagel kunt u vinden op: www.ingehoefnagel.nl
Oscar Schrover
Oscar Schrover is curator van Kunsthal Boschveld in Den Bosch. Hij is tentoonstellingsmaker.
Wederzijds kunst in context 2008 Kruithuis den Bosch, Graphos I en II (2011 en 2013) en heeft
diverse tentoonstellingen in Kunsthal Boschveld gehad.
Hij vertelt iets over het werk van de satellietexpo Poldergeest (kunsthistorische reflectie van Poldergeest III).