We hebben in ons museum meerdere Gildezilver stukken staan. Dit zijn gildeschalen, kandelaren of gildebekers. Laten we nou net een leuke anekdote hebben van die gildebekers en gildeschalen..
Vroeger hadden de heren van het Schipluidengilde bijeenkomsten waarbij er gegeten en gedronken werd. Hoe belangrijker je positie was, hoe groter je drinkbeker was. De kans dat je een glaasje te veel dronk nam dan ook toe. Om te controleren of je nog fatsoenlijk over straat kon, werd er over een laag bankje gesprongen met brandende kaarsen aan de uiteindes.. Ging dit mis, dan moest die persoon een boete betalen die ten goede kwam aan de weeskinderen van Elburg. Dat is nog eens een sympathiek gebaar van die heren! Overigens is nooit bekend geworden of het geteste slachtoffer de rest van de avond van de drank af moest blijven…
Daarnaast bezitten we ook zilveren penningen die op de notenhouten scepter bevestigd zitten, deze werd vaardig gehanteerd door de overman van het Schipluidengilde. De penningen waren geschenken van de gildevoorzitters waarvan er één penning toebehoorde tot een lid van de familie van Oldenbarnevelt. Een andere penning behoorde toe aan Willem Anne van Spaen la Lecq, hij was van 1769 tot en met 1795 bijna onafgebroken burgemeester van Elburg. Hij mocht zich ook lid van de Eerste Kamer en president van de Hoge Raad van Adel noemen.
Alle zilveren voorwerpen in het museum zijn voorzien van merktekens, dit is in 1503 bepaald door Philips en Schone. Aan de hand van deze tekens is meestal na te gaan wie het voorwerp maakte, waar en wanneer het gemaakt is en welk gehalte het zilver heeft. Verder werd er ook een jaartal ingeslagen, beginnend bij de A. Het edelsmeden is een ambacht om veel respect voor te hebben, het is niet gemakkelijk. Bekende technieken van de zilversmid zijn onder andere hameren en drijven, waarbij de vorm met allerlei hamers ingedreven werd. Ook werden er vaak verschillende versieringen in de vorm gedreven. Het werd zo goed gedaan dat onze deskundigen uit onze tijd soms niet eens weten of het een gedreven of gegoten voorwerp is. Gieten is zeker geen makkelijke techniek maar levert, als het goed gebeurd, prachtige voorwerpen op die zeker niet onder doen voor de andere technieken. Aan het einde van het proces maakte de zilversmid de gaatjes dicht met een ciseleerpons en met het bruineerstaal werd het voorwerp gepolijst totdat het een mooie glans kreeg.
Reactie schrijven