Post uit de Vergetelheid | Waarom schrijf je me niet

Naar aanleiding van de succesvolle samenwerking van Museum Elburg en Museum Sjoel Elburg in het tentoonstellingsproject en het herdenkingsconcert ‘Er reedeen trein naar Sobibor’, is besloten ook in 2015 een gezamenlijk project oppoten te zetten.

In mei 2015 wordt herdacht dat de Tweede Wereldoorlog zeventig jaar geleden beëindigd werd. In deze periode organiseren wij twee tentoonstellingen rond dit onderwerp die elkaar versterken. Museum Sjoel Elburg toont een expositie met als titel ‘Geleende gezichten’. Deze tentoonstelling is een kunsthistorisch project van beeldend kunstenaar Ada Stel uit Tjerkwerd. Voor dit project schilderde zij 102 portretten van kinderen ‘van wie gehouden werd, kinderen die een toekomst werd ontnomen’.

Museum Elburg toont in diezelfde periodetentoonstelling ‘Post uit de vergetelheid’ met brieven en kaarten uit getto’s en nazi-kampen. Deze reizende tentoonstelling bestaat uit 44 lijsten van 50 x 70 cm, 6 tafelvitrines en een film. Museum Elburg zal ook een kunstzinnige component aan deze tentoonstelling toe voegen.

Activiteiten: workshops en lezingen.

Museum Elburg streeft er naar bij iedere wisseltentoonstelling tenminste twee lezingen en 2 activiteiten te organiseren. De activiteiten zijn verdeeld in workshops voor kinderen en volwassenen.

Bijzonder bij dit project is dat er wederom samen met Museum Sjoel Elburg een groot concert zal worden georganiseerd. Maarten Peters heeft in opdracht van de Stichting 4 en 5 mei hetherdenkingsconcert ‘Bevroren tranen’ samengesteld. Wij verwachten met dit concert weer veel mensen uit het hele land naar Elburg te trekken.

Post der Vergetelheid

In 2015 realiseert de Lotty Veffer Foundation de reizende expositie “Waarom schrijf je me niet”. Met brieven en briefkaarten uit getto’s en nazi-kampen, dagboekfragmenten, foto’s en filmpjes vertelt de tentoonstelling over de vervolging van Joden, Roma en Sinti en tegenstanders van de nazi’s in de aanloop naar en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Maar vooral gaat de tentoonstelling in op de vraag welke betekenis dat verhaal nog heeft voor nu.

Drie verhalen

In de tentoonstelling staan drie slachtoffers centraal. Brieven en dagboeken van een Joods meisje, Wanda Verduin, laten zien wat de anti-Joodse maatregelen van de nazi’s voor haar en haar familie betekenden. Wanda stierf in Auschwitz. Jules Schelvis overleefde op miraculeuze wijze. Hij slaagde er vanuit een getto in Polen in familieleden te laten weten dat hij nog leefde. Dit in tegenstelling tot zijn vrouw en schoonouders, die in vernietigingskamp Sobibor werden vermoord.De derde hoofdpersoon is een verzetsman. Wij volgen zijn tocht door concentratiekampen in Nederland en Duitsland.

Drie vertellers

Drie bekende aansprekende Nederlanders, waaronder zangeres Karsu Dönmezen, Natascha van Weezel, schrijfster en filmster, vertellen de geschiedenissen van deze drie hoofdpersonen in filmpjes. Bezoekers kunnen de filmpjes aanklikken op hun mobiele telefoon of tablet en worden ermee via drie verschillende routes langs de informatie over de getto’s en kampen geleid.

5 maart 2015